Αγαπημένη πεθερά: «Αγαπημένη μου πεθερά πρέπει να σταματήσεις να επεμβαίνεις στα πάντα. Δεν βοηθάς με το να μου λες πως μεγάλωσες τα παιδιά σου και να απαιτείς να κάνω το ίδιο στα δικά μου. Θέλω να περνάμε ευχάριστο χρόνο μαζί. Τα παιδιά μου δεν είναι για να διορθώσεις λάθη του παρελθόντος.
Είμαι η μητέρα τους και μπορώ να αποφασίσω, εγώ, για εκείνα. Δεν πρέπει να επεμβαίνεις σε αυτό, κριτικάροντας ή αμφισβητώντας τις πράξεις μου. Πρέπει να τα προετοιμάσω για το μέλλον. Μπορώ να συνεχίσω να τα προσέχω και να τα φροντίζω, επειδή είμαι η μητέρα τους.
Προσπαθείς να ελέγχεις τα πάντα. Όμως, εγώ και ο γιος σου πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις μας. Πλέον είσαι γιαγιά και όχι μητέρα. Μπορείς να κρατήσεις τα παιδιά κάποια μέρα. Ωστόσο, χωρίς να τα κακομαθαίνεις ή να τα βγάζεις από το πρόγραμμά τους.
Πες μου μια φορά, τα λάθη που έκανες, εσύ, ως μητέρα. Έτσι, μόνο θα γίνουμε καλύτεροι γονείς. Αποκλείεται να τα έκανες όλα τέλεια. Οφείλεις να δημιουργήσεις ευχάριστες μνήμες στο εγγόνι σου, τις οποίες θα κρατά πάντοτε στην καρδιά του.
Σε αγαπάμε, αλλά σε θέλουμε να συμμετέχεις σωστά και πάντοτε ως γιαγιά. Έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες, σαν πεθερά και μητέρα του άνδρα μου, χαρίζοντάς μου έναν υπέροχο άνδρα. Δεν χρειάζεται να μας κριτικάρεις για τις επιλογές μας. Κάνουμε καθημερινά ό,τι καλύτερο μπορούμε.
Είσαι η μητέρα του άντρα μου. Δεν είσαι η μητέρα από τα δικά μου παιδιά. Στα δικά μου παιδιά είσαι η ξεχωριστή γιαγιά τους. Πρέπει να σεβαστούμε αυτά, τα όρια, για να συνυπάρξουμε αρμονικά. Είσαι η αγαπημένη πεθερά μου και θα σε αγαπώ για πάντα. Ελπίζω να με καταλάβεις».