Οι πιο όμορφες ιστορίες αρχίζουν εκεί που δεν τις περιμένουμε. Και συνήθως είναι απαγορευμένες, ή τόσο δυνατές που δεν ξέρεις ποτέ αν θα αντέξουν την ένταση τους.
Ότι αξίζει πονάει. Θέλει κόπο, προσπάθεια και θυσίες. Θέλει ξεβόλεμα και συνήθως κάποιον από τους δυο να είναι ο πιο δυνατός. Να σηκώνει τον άλλο όταν λυγίζει, να μπορεί να τον φέρνει πίσω όταν κλείνει την πόρτα πίσω του και φεύγει σε μια προσπάθεια να ρίξει μαύρη πέτρα, να μπορεί να του θυμίζει ότι με το μαζί, μπορούν το ακατόρθωτο.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που ζουν τέτοιες ιστορίες. Τις ζουν έντονα. Και το πληρώνουν συχνά με κάποιες συνέπειες όμως είναι πιο ευχάριστο το συναίσθημα όταν ξέρουν πως έκαναν αυτό που έλεγε η καρδιά τους. Η λογική είναι τετράγωνη και σκοτώνει τον έρωτα. Η λογική σε αυτή την περίπτωση είναι το όπλο των δειλών, αυτών που δεν το θέλουν με όλη τους τη ψυχή. Για αυτούς που φοβούνται να παλέψουν.
Ποιος να στο έλεγε ότι είναι τόσο δύσκολο να αγαπάς. Αλλιώς το είχες στο μυαλό σου. Και τα είχες όλα πάντα με το μέρος σου. Έρχεται όμως μια στιγμή, που τα πράγματα είναι διαφορετικά από ότι τα είχες συνηθίσει.
Ξέρεις όμως. Έμαθες να παλεύεις. Έμαθες να προσπαθείς. Να διεκδικείς. Και όχι να τα βάζεις κάτω. Έμαθες να ακούς την καρδιά και το ένστικτο σου που ποτέ δεν έχουν κάνει λάθος. Κι ας δείχνουν όλα το αντίθετο.
Η καρδιά πάντοτε ξέρει. Το γυναικείο ένστικτο δεν κάνει ποτέ λάθη. Και εσύ, γνωρίζεις καλύτερα από τον κάθε ένα τον εαυτό σου και ότι μπορείς να πετύχεις το ακατόρθωτο. Φτάνει να θες κάτι με όλη τη δύναμη του μέσα σου. Και τότε, φέρνεις τα πάνω κάτω, αλλάζεις τα πάντα αν χρειαστεί.
Ξέρεις καλά άλλωστε ότι καλύτερο είναι να μετανιώνεις για κάτι που έζησες, παρά για αυτά που δεν τόλμησες και δεν έμαθες την συνέχεια.
Ο χαρακτήρας σου είναι πλασμένος για αυτά, για τα μεγάλα.
Της Μαρίνας Αβραάμ.