Η Σεληνιακή έκλειψη, ορατή από την Ελλάδα, γίνεται το βράδυ της Τρίτης 16 προς 17 Ιουλίου στις 24ο 04 Αιγόκερω(29ο 56 Τοξότη αστρικά) και ρίχνει την μάλλον «βαριά» σκιά της στην ανθρώπινη ψυχολογία, δρομολογώντας στενόχωρα περιστατικά αλλά και ξεκαθαρίσματα στις ανθρώπινες σχέσεις. Σε αυτό συνηγορούν η συμμετοχή του Πλούτωνα και η αντίθεση Αφροδίτης-Κρόνου, που την συνοδεύει.
Επιπλέον, η σύνοδος του αστρικού Άρη με την τροπική Αφροδίτηυποδηλώνει πως σε προσωπικό επίπεδο οι όποιες καταθλιπτικές και αυτό-υποτιμητικές τάσεις μπορεί να βρουν διέξοδο μέσα από μη ελεγχόμενα ξεσπάσματα, ενώ ψυχολογικά αλλά και σ3ξουαλικά το όλο σχήμα παραπέμπει σε σαδομαζοχιστικές εκδηλώσεις.
Από την άλλη πλευρά, ο εντοπισμός συμπλεγματικών καταστάσεων κι απωθημένων είναι ένα καλό πρώτο βήμα για την εξισορρόπηση-θεραπεία τους και την περαιτέρω αυτογνωσιακή εξέλιξη. Ανάλογα βήματα μπορεί να γίνουν και ως προς την διερεύνηση «σκοτεινών υποθέσεων», με τις αποκαλύψεις να ορίζουν ένα ακόμη «τέλος της αθωότητας» αλλά και μια νέα αρχή, πέρα από τις όποιες ψευδαισθήσεις.
Ως προς την κοσμική (mundane) επιρροή της, η οποία εκτείνεται χρονικά μέχρι τις αρχές του επόμενου έτους και αναφέρεται κυρίως σε δυσάρεστες καταστάσεις ή φυσικές καταστροφές που «θίγουν» το κοινό, η «γραμμή» του μεσουρανήματος της Σελήνη στο αστροχαρτογράφημα του ωροσκοπίου της έκλειψης υποδεικνύει ως SOS ζώνη την εγγύς Μέση Ανατολή (Ισραήλ, Παλαιστίνη, Συρία, Λίβανο, Ιορδανία, Κύπρο, Τουρκία, Αίγυπτο) αλλά και όλες τις τοποθεσίες κατά μήκος του 37ου μεσημβρινού, σε πλάτος 200 χιλιομέτρων περίπου, ανατολικά ή δυτικά από αυτόν.
Επιπλέον, η «γραμμή» της ανατολής της Σελήνης διασχίζει διαγώνια την Νότιο Αμερική, από την Νότια Χιλή, μέχρι την Γαλλική Γουιάνα, ενώ η επόμενη κατοικημένη ζώνη που τραβά το ενδιαφέρον βρίσκεται στην Άπω Ανατολή, όπου η «γραμμή» της δύσης της Σελήνης περνά από Μελβούρνη. Μανίλα και δυτικά της Ταϊβάν.
Κατά τα ειωθότα βέβαια προέχει και η επισήμανση των «γραμμών» του Άρη, αφού υποδεικνύουν περιοχές του πλανήτη, υποψήφιες για την εκδήλωση βίας κάθε μορφής. Και η μια από αυτές (της ανατολής) περνά από το Μπρισμπέην της Αυστραλίας, την Παπούα-Νέα Γουινέα, την Νότιο Ιαπωνία και την Κορεατική χερσόνησο, ενώ εκείνη της δύσης διασχίζει την Βραζιλία, από το Σάο Πάολο μέχρι την Φορταλέζα.
Περιοχές που στην πλειοψηφία τους έχουν διαρκή ανοικτά μέτωπα με τις φυσικές καταστροφές αλλά και με ευαίσθητα οικολογικά ζητήματα. Όσο για την «γραμμή» του ναδίρ του Άρη «δείχνει» τον Περσικό κόλπο και την Τεχεράνη. Η ιδιαιτερότητα βέβαια της σύμπτωσης (συνόδου) του αστρικού Άρη με την τροπική Αφροδίτη, μεταφέρει την όποια ένταση και στις δικές της «γραμμές», που πρακτικά βρίσκονται ανατολικότερα από εκείνες της Σελήνης και είναι σχεδόν ταυτόσημες με εκείνες του Κρόνου.
Έτσι, τα επιπρόσθετα σημεία αναφοράς περιλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη και τις περιοχές που κείνται εκατέρωθεν του 29ουμεσημβρινού, την κεντρική Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την ανατολική Ινδονησία και την Αδελαΐδα στην Αυστραλία, όπως επίσης και τους τόπους που διασχίζει η νοητή γραμμή Λα Παζ (Βολιβία)-Τζορτζτάουν (Γουιάνα) στην Λατινική Αμερική.
Πέρα όμως από τις πιο μακρινές σε μας περιοχές του πλανήτη, το ότι οι «γραμμές» της έκλειψης περνούν από την ανατολική Μεσόγειο, δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για ενδεχόμενα «ακραία» φαινόμενα, απόρροια της κλιματικής αλλαγής αλλά και γεωφυσικών διαταραχών.
Μάλιστα, για τις γεωγραφικές συντεταγμένες των Αθηνών, ο ωροσκόπος πέφτει στις 20ο 34 Κριού και το μεσουράνημα στις 11ο 39 Αιγόκερω, τιμές που στον γενέθλιο χάρτη της Ελλάδος (3/2/1830) βρίσκονται στον 12ο και 8ο οίκο αντίστοιχα, οι οποίοι στην αστρολογική παράδοση «φημίζονται» για τον δυσμενή χαρακτήρα τους.
Η ίδια η έκλειψη πάντως συμβαίνει στον άξονα 3ου – 9ου οίκου, κάτι που εκτός από την δυσμενή επιρροή σε μεταφορές κι επικοινωνίες (ιδιαίτερα τις θαλάσσιες), μπορεί να «μεταθέσει» τα όποια προβλήματα σε παραμεθόριες περιοχές, ίσως και στην επικράτεια γειτονικών κρατών.